شیوع بی دندانی کامل در بیماران سنین ۳۵ و بالای ۳۵ سال مراجعه کننده به کلینیک های دندانپزشکی منتخب شهر قم، سال ۱۳۹۳

زمینه وهدف: بی دندانی کامل، یک پدیده شایع در میان افراد مسن بوده که شیوع آن از شاخص های سلامت جامعه است. از دست دادن دندان ها منجر به بیماری های دستگاه گوارش، لطمه به زیبایی و کاهش توانایی های سایکولوژیک و اجتماعی افراد می شود. این پژوهش با هدف بررسی شیوع بی دندانی کامل در بیماران سنین 35 و بالای 35 سال، مراجعه کننده به کلینیک های منتخب دندانپزشکی شهر قم انجام شد. روش بررسی: دراین مطالعه مقطعی، تعداد 394 نفر از بیماران (در سنین 35 و بالای 35 سال)، مراجعه کننده به کلینیک های منتخب دندانپزشکی شهر قم در سال 1393، به صورت تصادفی انتخاب شدند. قبل از انجام معاینات دهانی برای هر فرد در پرسشنامه ای مشخصات دموگرافیک شامل: سن، جنس، شغل، وضعیت تأهل، وضعیت اقتصادی، همچنین سابقه سیگارکشیدن، خشکی دهان، بیماری سیستمیک، رعایت بهداشت دهان و علل ازدست رفتن دندان ها ثبت گردید. داده ها با استفاده ازآمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع بی دندانی کامل در شهر قم، 9/23% بود که با جنسیت رابطه معنی داری داشت و در جنس مذکر بیشتر بود. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد میانگین سنی در افراد بی دندان کامل، بالاتر و برابر 6/56 می باشد. بیشترین علت از دست دادن دندان ها (75% ) پوسیدگی بود. از بین افراد بی دندان کامل، 84% تحصیلات زیردیپلم و 6/52% وضعیت اقتصادی متوسط داشتند. همچنین 9/71% از آنها به ندرت مسواک می زدند. نتیجه گیری: طبق نتایج، شیوع بی دندانی کامل در شهر قم بالا می باشد. همچنین بین شیوع بی دندانی کامل با سطح تحصیلات، کشیدن سیگار، پوسیدگی، بیماری های پریودنتال، وضعیت اقتصادی، شغل، خشکی دهان، رعایت بهداشت و بیماری های سیستمیک، رابطه معنی داری وجود دارد.